کتاب صوتی قصه های مجید

توضیحات

هوشنگ مرادی کرمانی در تاریخ ۱۶ شهریور سال ۱۳۲۳ در  روستای سیرچ از توابع بخش شهداد کرمان چشم به جهان گشود . بعد از تولدش، مادرش فوت کرده و پدرش «کاظم» که ژاندارم بود ؛ خود را به سیستان و بلوچستان منتقل کرد . پدر پس از بازگشت ، دچار نوعی بیماری روحی شده بود  ؛ به این شکل وی از کودکی با پدر بزرگ و مادر بزرگش زندگی می کرد .هوشنگ در خانواده ای فقیر به دنیا آمد و از ۸ سالگی کار می کرد . هوشنگ مرادی کرمانی ، تحصیلات دبستان خود را در سیرچ آغاز کرد و تا پایان این دوره در زادگاه خود بود . برای دوره دبیرستان راهی کرمان شد . پس از این دوران به تهران آمد و در رشته ترجمه زبان انگلیسی  به تحصیل پرداخت و موفق به دریافت مدرک لیسانس در این رشته شد و در همین زمان ، دوره دانشکده هنرهای دراماتیک را نیز گذراند . وی فعالیتهای هنری خود را از سال ۱٣۴٠ با رادیو کرمان ، و نویسندگی را از سال ۱۳۴۷ با مجله خوشه آغاز کرد . هوشنگ مرادی کرمانی سال هاست که عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است . طنز : طنز در زبان مرادی کرمانی گزنده ، تلخ ، عصبی، و همراه با نفرت و بدبینی نیست، بلکه ملایم و نسبتا تلخ است . خنده‌‏ای که در نتیجه طنز به کار گرفته شده در زبان آثار مرادی ایجاد می‌‏شود ، بیشتر از روی دلسوزی و ترحم است تا تحقیر و تمسخر.او زندگی دشوار و نیمی از دردهایش را دوباره مرور می کند و آنها را به شکل داستان می نویسد،درحالی که شخصیت اول بیش تر آنها خود او هستند .

ویژگیهای آثار هوشنگ مرادی کرمانی : روایت ساده و روان و به‌ظاهر بدون پیچ و خم داستان‌ها، زبان ساده و شیرین و گاه طعنه‌آمیز و استفاده از تعابیر عامیانه و به کارگیری زبان مردم و نیز بهره‌گیری از قالب‌هایی که مخاطب به راحتی می‌تواند با آنها ارتباط برقرار کند از ویژگی‌های بدیهی آثار کرمانی است؛ اما وی در عین رعایت موارد مذکور مخاطبش را دست کم نگرفته و در ورطه ساده‌انگاری نمی‌افتد. می گوید:«این داستان‌‏ها،حاصل چنگ زدن و تلاش من در زندگی است؛ یعنی من به زندگی خودم چنگ زدم و آن را به تصویر کشیدم وداستان‌‏هایم همه ریشه در زندگی من دارد. زمانی که دیدم مردم دردهای مرا گوش نمی ‌‏دهند سعی کردم آنها به زبان طنز بگویم». مرادی کرمانی، بعد از ساخته شدن فیلم زندگی اش با عنوان« قصه» در نشستی که با حضور کارگردان فیلم “مهدی جعفری” برگزار می شود، می گوید :« آنچه در این فیلم می‌‏بینید تنها ۳۰ درصد از سختی‌‏های زندگی من است، مرور زندگی گذشته آزارم می‌‏دهد». می گوید :« برای من رنج نوشتن زیباترین رنج‌‏هاست. من به دنیا نیامده‌‏ام که برج بسازم یا رئیس جمهور شوم. من به دنیا آمده ام که نویسنده شوم . بهترین دوست من قلم و کاغذ است. زمانی که می‌‏نوشتم هیچ وقت فکرنمی‌‏کردم آن قدر بزرگ شوم که دیگران برای من دست بزنند یا برای گفت وگو به دانشگاه دعوت شوم. مهم آن بود که خود را با نوشتن خالی می‌‏کردم و لذت می‌‏بردم ». وی می‌‏گوید:« عامیانه‌‏نویسی را از صادق چوبک ، شاعرانه نویسی را از ابراهیم گلستان ، ایجاز را از همینگوی و گلستان سعدی، احساس را از هدایت و طنز را از چخوف و دهخدا آموخته ام». استفاده از ضرب المثل‌‏ها و آداب و رسوم عامه، کاربرد واژ گان محاوره‌‏ای ، آمیختگی نظم و نثر از ویژگی‌‏های بارز آثار هوشنگ مرادی کرمانی است .